Nie boję się. Niccolo Ammaniti

TYTUŁ: Nie boję się

AUTOR: Niccolo Ammaniti

TŁUMACZENIE: Dorota Duszyńska

WYDAWNICTWO: Muza

GATUNEK: Thriller

Żródło: Empik

Rok 1978. Południe Włoch. Małe, zapyziałe miasteczko otoczone zewsząd łanami pszenicy. Obezwładniający upał i dzieciaki na rowerach, które próbują na swój sposób przerwać atakującą zewsząd nudę. 

W konsekwencji przegrania "zabawy w wyzwanie" dziewięcioletni Michel dokonuje makabrycznego odkrycia. To, co skrywa wzgórze i opuszczone domostwo, sprawi, że mały chłopiec stanie twarzą w twarz z bezwzględnością i zezwierzęceniem ludzkiej natury. Kilkuletnie, bezbronne przecież dziecko zmierzy się z brutalną prawdą o dorosłych...

Jeśli chodzi o szczegóły fabuły (jak do tego doszło?, dlaczego?, po co?, kto tak naprawdę zainicjował chory plan? i co poszło "nie tak"?) autor pozostawia pole do popisu dla naszej wyobraźni, ale jeśli chodzi o sferę emocjonalną – nie zostawia zlodzeń – dorośli w tej historii to potwory. Karykatura ludzkości. 

Potwory nie istnieją. Powinieneś bać się ludzi, nie potworów.

Klimatyczna, duszna, wysysająca z ludzi wiarę w dobro. Opowieść o odwadze, samotności i determinacji. Nie boję się to jedna z tych książek, która nie epatując brutalnością, opisami tortur ukazuje ogrom cierpienia i krzywdy wyrządzonej drugiemu człowiekowi.

Bardzo wymowne, miażdżące zakończenie. Dłuższa opinia nie ma sensu – lepiej sięgnąć po tę krótką, ale bardzo dobrą opowieść o przyjaźni oraz dziecięcej sile.