ŚWiatłoczułość. Jakub Jarno

TYTUŁ: Świałoczułość

AUTOR: Jakub Jarno

WYDAWNICTWO: Literackie

GATUNEK: Literatura piękna

Materiał reklamowy przy współpracy 

z Wydawnictwem Literackim

 

Zdjęcie autorskie Anna Sukiennik 

 

 "[...] może są słowa, które powinny pozostać rozrzucone, by nikt ich nigdy nie odnalazł"...

 

... jak dobrze, że Jakub Jarno słowa odnalazł i pozbierał. Razem z bólem, naleciałościami zapomnienia, kurzem wstydu, brutalnością i miłością. Stworzył z nich bowiem powieść ulotną i nieoczywistą. Polifoniczną. Niejednoznaczną. Wymykającą się wszelkim ramom i schematom. Powieść ocierającą się o ideał. 

Witek, Żerka i ich przyjaźń, która przetrwa nawet rozłąkę. Druga wojna światowa. Człowieczeństwo. Bestialstwo. Tyle o fabule w zupełności wystarczy. Wszystkie te elementy przeplatają się ze sobą tworząc bolesną, pełną brutalności ale i wiary w ludzkie dobro opowieść.

 

"Bo zdarza się zapominać ludziom o ludziach".

 

"[...] Józef bił coraz mocniej i mocniej, jakby zapomniał, że człowieka ma pod szpicrutą, a nie jakiś kamień, który chce rozłupać".

"Wojna wyzwala najgorsze w większości, ale tez najlepsze w tych, którzy trochę dobra w sobie niosą".

"Światłoczułość" to, nie do wiary!, debiut. Wyważone słowa, muśnięcia eterycznych emocji i wzruszeń, zdania, które rozdzierają serce i kaleczą wrażliwość. Jakub Jarno potrafi dotknąć czytelnika rozsypanymi literkami, które stworzą przejmującą, niezapomniana historię. 

Proza będąca jednocześnie połączeniem lekkości pióra Jakuba Małeckiego i głębi Wiesława Myśliwskiego oraz oryginalną formą ubrania tekstu w światłoczułe odzienie emanujące blaskiem i roztaczające mrok. Doskonała! Niezapomniana!