Krzyże z popiołu. Antoine Sénanque

 TYTUŁ: Krzyże z popiołu

AUTOR: Antoine Sénanque

TŁUMACZENIE: Monika Szewc-Osiecka

WYDAWNICTWO: Znak Horyzont
GATUNEK: Powieść historyczna

Materiał reklamowy przy współpracy 

z Wydawnictwem Znak Horyzont

Zdjęcie autorskie Anna Sukiennik 

"Nigdy bym nie pomyślał, że w sercu mnicha może mieszkać tyle okrucieństwa i przewrotności".

Czyżby najgłośniej o praworządności, Bogu i ogniu piekielnym krzyczeli ci, którzy są największymi heretykami i wypaczają religię do własnych, mocno zakrzywionych i egoistycznych celów, "krzywdząc innych w imię dobra czynionego dla Kościoła"? Być może. Pewne jest natomiast, że właśnie takich "wierzących i bogobojnych" powinniśmy się wystrzegać najbardziej...

XIV wiek. Ojciec Wilhelm - przeor klasztoru dominikanów wysyła braci Roberta i Antonina z misją odebrania od garbarza welinu - wyjątkowo cennego pergaminu. Bo i słowa, które zostaną spisane na owym pergaminie, będą niezwykłe. Przeor Wilhelm chce bowiem uwiecznić swoją historię. Istnieją jednak ludzie, którym wyjątkowo nie na rękę, aby spowiedź Wilhelma ujrzała światło dzienne. Inkwizytor Ludwik zrobi wszystko, aby przeszkodzić w realizacji tego projektu.

Powieść osadzona w średniowiecznej Francji jest gwarancją całej palety emocji. Od zachwytu językiem i klimatem jakim stworzył Antoine Sénanque, poprzez wzburzenie towarzyszące hipokryzji, wewnętrznej brzydocie tych, którzy winni świecić przykładem i jawić się jako wzór naśladowania, zadumę i filozoficzne rozedrganie towarzyszące przemyśleniom na temat wiary w Boga i sensu istnienia, na podziwie do fenomenalnej kreacji postaci i zgrabnie poprowadzonego wątku kryminalnego kończąc. 

"[...] nie wystarczy, by człowiek ubogi niczego nie posiadał - powinien jeszcze ogołocić swoje wnętrze, żeby stało się pustką. Owa pustka winna być jego najważniejszą życiową troską. Bycie bogatym czy ubogim niczego nie zmienia, to pustka otwiera drogę do duchowej chwały: zjednoczenia z Bogiem".

Autor  dopracował "Krzyże z popiołu" od pierwszego do ostatniego słowa. Nie zabrakło doskonałego humoru, który mieszał się z okrucieństwem, brutalnością jednostki oraz bezwzględnością epidemii dżumy, która nawiedziła i spustoszyła świat w tamtym okresie. Największy nacisk położony został na filozofię, próbę pojednania z Bogiem, chociaż ogrom politycznych zawirowań, fanatyzmu i walki o wpływy niejako przysłania sielankową wizję duchowych rozkmin na tematy egzystencjalne. Autor w bardzo bezpośredni, plastyczny sposób ukazuje, jak bardzo popęd do władzy potrafi zasiać spustoszenie i zniszczyć prawdziwą niewinność i piękno. 

Owacje na stojąco dla spektakularnych zwrotów akcji i doskonałego rozwiązania zagadki kryminalnej. W "Krzyżach z popiołu" nie brak mocnych, przejmujących scen, które pozostaną w czytelniku na długo. Powieść skłania do refleksji a jednocześnie jest doskonałą rozrywką i usatysfakcjonuje miłośników mrocznej zagadki z przeszłości.

"Wspomnienia mają ramiona. Po to by nas objąć jak troskliwa matka i ogrzać nasze serca albo ścisnąć za gardło, by zdusić w nas pragnienie życia".