Manson. CIA, narkotyki, mroczne tajemnice Hollywood. Tom O'Neill, Dan Piepenbring

TYTUŁ: Manson. CIA, narkotyki, mroczne tajemnice Hollywood

AUTOR: Tom O'Neill, Dan Piepenbring

TŁUMACZENIE: Radosław Madajewski

WYDAWNICTWO: Akurat

GATUNEK: Literatura faktu

EGZEMPLARZ RECENZENCKI dzięki uprzejmości Wydawnictwa Akurat

Zdjęcie autorskie Anna Sukiennik

"Manson. CIA, narkotyki, mroczne tajemnice Hollywood” to efekt ponad 20-letniego dziennikarskiego śledztwa Toma O'Neilla, w którym obala teorię Helter Skelter ukazując wiele nieścisłości, niedomówień i stawiając wiele pytań, które nadal pozostają bez odpowiedzi.

9 sierpnia 1969 roku w Los Angeles doszło do tragicznych wydarzeń. W willi przy Cielo Drive w Hollywood zostaje zamordowanych czworo ludzi, w tym ciężarna żona Romana Polańskiego — Sharon Tate. Mordercami okazuje się tzw. Rodzina, czyli członkowie komuny hipisowskiej pod "dowództwem" Charlesa Mansona. Chociaż Manson sam nie uczestniczy w serii brutalnych morderstw jest odpowiedzialny za zlecenie i "pranie mózgu" członków swojej sekty. W toku śledztwa wychodzi na jaw wiele niewygodnych faktów i nieprawdopodobnych teorii, które ostatecznie zostają określone mianem "teorii Helter Sklter" – walki na tle rasowym. To oficjalny motyw działalności Rodziny i makabrycznych wydarzeń z sierpnia 1969 roku. Ale Tom O'Neill tej wersji nie kupuje (ja z resztą też, ani Helter Skelter, ani próby zemsty na producencie muzycznym). W toku własnego, prywatnego, dziennikarskiego śledztwa (które, jak się okaże, potrwa dwadzieścia lat i stanie się poniekąd jego obsesją) wyjdzie na jaw, że teoria Helter Skelter mogła być tylko zasłoną dymną, aby ukryć prawdę o działalności Mansona i o tym, jak głęboko sięgają jego wpływy...

Zasadnicze pytania, które wypłynęły w toku śledztwa, to: Dlaczego policja nie powstrzymała bandy Mansona przed zbrodniami, chociaż miała taką możliwość? Dlaczego młodzi ludzie, nierzadko wykształceni, z dobrych domów, z takim oddaniem i bez skrupułów wykonywali polecenia Mansona? Dlaczego zeznania Susan Atkins (zabójczyni Sharon Tate) odbiegają od tego, co mówiła w sądzie? 

O'Neill przeprowadził setki wywiadów, przejeździł tysiące kilometrów, spotkał się z wieloma osobami pozornie niewiązanymi ze śledztwem w sprawie zabójstw Rodziny. Przede wszystkim jednak skupił się na polemice z "Helter Skelter. Prawdziwa historia morderstw, które wstrząsnęły Hollywood" napisanej przez Vincenta Bugliosiego – głównego oskarżyciela w procesie Mansona i jego Rodziny. 

To naprawdę bardzo dobry reportaż. Autor włożył wiele pracy, siły, zaangażowania aby sprawdzić każdy, nawet najmniej znaczący trop. Jednak ogrom postaci, ilość teorii spiskowych oraz lekki chaos narracyjny sprawił, ze od około 200 strony coraz trudniej było mi się skupić na lekturze. Ten reportaż wymaga od czytelnika zaangażowania, a aby nie pogubić się w mnogości nazwisk i koligacji miedzy poszczególnymi postaciami należy mocno wytężać uwagę i zdolności kojarzenia. To męczy... i w pewnym momencie zwyczajnie irytuje. Tym bardziej, ze najczęściej każdy z tych tropów pozostaje bez rozwiązania... Coś w stylu "coś wam powiem, wierzcie lub nie...". Przeszkadzała mi także próba "zdetronizowania" Vincenta Bugliosiego, takich bardzo "niereporterskich" wtrętów podważających kompetencje, wiarygodność i rzetelność prawnika. 

600 stron wytężonej, katorżniczej pracy i tak naprawdę po lekturze dostajemy więcej pytań niż odpowiedzi. Wielki szacunek dla autora za trud włożony w postanie tego reportażu.

Lekturę polecam miłośnikom literatury faktu i osobom, które interesuje poszukiwanie alternatywnych teorii do Helter Skleter. 

Zdjęcie autorskie Anna Sukiennik