Poradnik prawdziwej damy. Dobre maniery a morderstwo. Dianne Freeman

 TYTUŁ: Poradnik prawdziwej damy. Dobre maniery a morderstwo

AUTOR: Dianne Freeman

TŁUMACZENIE: Magdalena Witkowska

WYDAWNICTWO: Skarpa Warszawska

GATUNEK: Kryminał

Materiał reklamowy przy współpracy 

z Wydawnictwem Skarpa Warszawska

Zdjęcie autorskie Anna Sukiennik 

Zaiste wyborna była to lektura, aczkolwiek im dłużej czytelnik zagłębia się w tę wypełniona etykietą, konwenansami i kurtuazją lekturę tym intensywniej zaczyna, oczywiście z gracja i powabem, ziewać.

Po śmierci wiarołomnego męża hrabina Frances Wynn wyprowadza się z małżeńskiej posiadłości i wraz z córką postawia zacząć wszystko od nowa. Wynajmuje dom (co spotyka się z niemałym zaskoczeniem dystyngowanych pań i dżentelmenów), odcina się od toksycznej rodziny męża oraz przyjmuje do siebie swoją młodszą siostrę, którą zamierza w tym sezonie "wprowadzić na salony". Niestety plany zostają pokrzyżowane - wśród brytyjskiej arystokracji grasuje zuchwały złodziej, który nie cofnie się przed niczym, nawet przed morderstwem. Frances Wynn postanawia wziąć sprawę w swoje ręce i odkryć, kim jest złoczyńca.

 

"Dobre maniery a morderstwo" to specyficzna lektura, w której zakochają się miłośnicy powieści Jane Austin oraz wiktoriańskich powieści z domieszką wątku kryminalnego. Powieść wypełniona jest eleganckimi spotkaniami, wytwornymi strojami, pełnymi kultury i gracji dialogami oraz powolną, ale niebywale ciekawą akcją. Pierwsze sto stron wprowadziło mnie w stan euforyczny za sprawą bardzo wiarygodnie nakreślonego tła oraz postaci. Jednak kolejne przejażdżki, spotkania przy filiżance herbaty podanej na srebrnej tacy, w porcelanowej filiżance, z lekką nutką dekadencji zaczęły nużyć. Owszem - powieść została napisana zgrabnie, z powabem, plastycznymi opisami i naprawdę intrygującą zagadką kryminalną, jednak wiktoriańska Anglia i arystokracja z całą tą nudną otoczką przyprawia mnie o permanentny ziew. 

Zdecydowanie polecam tym czytelnikom, którzy uwielbiają "arystokratyczne" lektury.