Cztery drogi. Tommi Kinnunen

TYTUŁ: Cztery drogi

AUTOR: Tommi Kinnunen

TŁUMACZENIE: Sebastian Musielak

WYDAWNICTWO: W.A.B.

GATUNEK: Literatura współczesna. Powieść obyczajowa

Zdjęcie autorskie Anna Sukiennik

Ta powieść jest jak suchy lód. Tak zimna, że aż parzy... Oschła, minimalistyczna, oszczędna a dogłębnie rani, wywołuje irracjonalny ból.

Mariia – położna, która zachęca udręczone corocznymi porodami kobiety do "wyrzucania męża z łóżka".

Lahla – dziewczyna, która z uporem i konsekwencją dąży do zdobycia wiedzy i realizuje swoje marzenia o fotografowaniu.

Kaarina – cierpliwa, wielkoduszna kobieta, która scala rodzinę.

Trzy niezależne kobiety, mądre, rozsądne, nierzadko sprzeciwiające się obowiązującym konwenansom. A między nimi Onni. Zagubiony mężczyzna... prawdziwy mężczyzna. Cudowny zięć, dobry mąż, wspaniały ojciec, bohater wojenny.

Aby pisać pięknie o emocjach nie trzeba kwiecistych opisów, charakterystyki postaci ociekającej barwnymi epitetami. Ba! Nie trzeba nawet używać przymiotników:

–  Co tam robią?

–  Płaczą.

–  Mężczyźni nie płaczą.

–  Oj płaczą, płaczą.

Surowy krajobraz Finlandii, cztery postaci i jedna tajemnica.

Cztery drogi się czuje – nie czyta, bo ta historia jest jak domek budowany przez Onniego

Postronny obserwator mógłby powiedzieć, że domek jest dziwaczny, a przecież jego lokalizacja, proporcje i roztaczający się z górki widok maja w sobie coś niewymownie pięknego i mogą cieszyć oczy.

Przepełnia mnie duma i niewysłowiona radość, że nie jestem "postronnym obserwatorem" i dostrzegam, że to przesycona bólem, cierpieniem powieść. Powieść, w której emocje napisano atramentem sympatycznym i tylko bardzo bystry, wrażliwy czytelnik będzie w stanie odnaleźć sposób aby wydobyć na światło dzienne tę ukrytą paletę uczuć.

Jeśli surowe, oszczędne i chłodne powieści, to tylko takie jak ta. Doskonała.

Zdjęcie autorskie Anna Sukiennik